Integracja Sensoryczna w terapii logopedycznej
Mowa jest umiejętnością, którą trzeba doskonalić przez odpowiednią stymulację. W jej kształtowaniu odgrywają rolę wszystkie zmysły. W rozwoju dziecka istnieje związek między zdolnościami ruchowymi i rozwijaniem się mowy. Wpływ na nią mają zdolności psychomotoryczne i czynniki, które pojawiają się jeszcze przed pojawieniem się pierwszych słów, takie jak: koordynacja ruchów, zmysł równowagi, czucie własnego ciała, umiejętności słuchowe, smakowe, płynność ruchów, umiejętność koncentracji. Częste dysfunkcje są spowodowane ograniczeniami bodźców zmysłowych w pierwszych dwóch latach życia dziecka.
| Kiedy warto włączyć w profilaktykę wad wymowy i terapię logopedyczną elementy integracji sensorycznej: |
| opóźniony rozwój mowy |
| uproszczenia w mowie |
| oddychanie przez usta |
| problemy z żuciem i gryzieniem |
| ślinotok |
| międzyzębowe ułożenie języka |
| gdy dziecko pominęło etap raczkowania |
| gdy dziecko jest niejadkiem |
| nadwrażliwość w obrębie twarzy i jamy ustnej |
| obniżony poziom pamięci i uwagi słuchowej |
| niechęć i trudności w naśladowaniu dźwięków |
| złe prozodia mowy |
| zaburzenia czytania i pisania |
| Wykorzystanie podczas zajęć logopedycznych elementów integracji sensorycznej urozmaica i uatrakcyjnia zajęcia, ale przede wszystkim ma głębokie znaczenie terapeutyczne: |
| kształtuje właściwe napięcie całego ciała, a więc także aparatu artykulacyjnego, gdzie powstaje mowa |
| kształtuje czucie ciała, a więc także czucie ułożenia narządów mowy, co wpływa na poprawną artykulację głosek, zrozumiałość mowy |
| rozwija współpracę obu półkul mózgowych, ponieważ właśnie obie są odpowiedzialne za tworzenie mowy |
| wspomaga pracę z dzieckiem nadruchliwym, które często nie chce współpracować, ma problemy z koncentracją i ze zrozumieniem poleceń |
